Archiwum autora: admin2

Każdego roku w styczniu obchodzone jest święto wszystkich babć i dziadków – Dzień Babci 21 stycznia oraz Dzień Dziadka 22 stycznia. Jest to okazja do tego, aby pokazać naszym dziadkom i babciom, jak cenni są dla nas. Oczywiście warto to robić na co dzień, ale celebrowanie tych okazji jest wyjątkowo istotne. Dlatego dobrze jest wiedzieć nie tylko kiedy jest Dzień Babci i Dziadka, ale także odpowiednio się do niego przygotować. 

O tym, że Babcia i Dziadek odgrywają niezwykłą rolę w życiu wnucząt, nikogo nie trzeba przekonywać. Rodzice rodziców tworzą z wnukami szczególny rodzaj więzi. Jej charakter świetnie oddaje stare powiedzenie, zgodnie z którym rodzice są od wychowywania, a dziadkowie są od rozpieszczania. Oczywiście najlepiej dla wszystkich, gdy wychowanie i rozpieszczanie odbywa się w rodzinnej harmonii, której przyświeca dobro dzieci. Warto pamiętać, że dzisiejsza babcia i dziadek nie przypominają już wiekowych, nieaktywnych zawodowo osób. Można wyróżnić trzy typy współczesnych dziadków:
–  dziadkowie zdystansowani –  widują wnuki stosunkowo rzadko i mają niewielki, bezpośredni wpływ na ich życie
– dziadkowie zaangażowani – podejmują się współwychowywania wnuków i są aktywnie zaangażowani w stałą opiekę nad nimi, nierzadko zastępując zajętych pracą rodziców
– dziadkowie towarzyscy –  budują ciepłe relacje ze swoimi wnuczętami. Kochają oni wnuki, poświęcają im dużo czasu, często je rozpieszczają, ale nie podejmują związanych z opieką nad dziećmi obowiązków, nie zastępują rodziców

Kto ci opowie o dawnych latach? Tych lat naoczny świadek.
Jak kraj nasz rośnie, jak ludzie rosną opowie ci Babcia i Dziadek.
Otworzy serce, kieszeń otworzy, podsunie czekoladę.
Z twoich sukcesów zawsze się cieszy. Kto? No wiadomo: Babcia i Dziadek.
A jak coś spsocisz, a jak naknocisz, jak trzeba spytać o radę –
to kto za uszy wyciągnie z biedy? Wiadomo – zawsze Babcia i Dziadek!
Więc wnuki proszą, żeby w kwiaciarniach kwiatków nie chować pod ladę.
Babcia i Dziadek mają swe święto! Kwiaty dla Babci i Dziadka!
Wiwat! Niech żyje Babcia i Dziadek!

Aby Babcia i Dziadziu w zdrowiu długo żyli.
Aby uśmiech dla nas mieli w swojej każdej wolnej chwili.

Do uroczystego świętowania zapraszają swoje Babcie i Dziadków uczniowie z kl. 0 – III wraz z wychowawcami
20 stycznia 2023 r. oraz Anna Zaucha – pedagog szkolny, która jest szczęśliwą babcią już od 15 lat

Bierzemy 12 miesięcy, oczyszczamy je dokładnie z goryczy, chciwości, małostkowości i lęku, po czym rozkrajamy każdy miesiąc na 30 lub 31 części /luty na 28/, tak, aby zapasu wystarczyło dokładnie na cały rok. Każdy dzień przyrządzamy osobno, z jednego kawałka pracy i dwóch kawałków pogody i humoru. Do tego dodajemy trzy duże łyżki nagromadzonego optymizmu, łyżeczkę tolerancji, ziarenko ironii i odrobinę taktu. Następnie całą masę polewamy dokładnie dużą ilością miłości. Gotową potrawę przyozdabiamy bukietem uprzejmości i podajemy codziennie z radością i filiżanką dobrej, orzeźwiającej herbatki.

Wykorzystajmy ten przepis a rok 2023 będzie udany: Anna Zaucha – pedagog szkolny

Okres Bożego Narodzenia to wyjątkowy czas dla wszystkich, nie tylko dla katolików. Spędzamy czas z rodziną, śpiewamy wspólnie kolędy, odwiedzamy przyjaciół, przyozdabiamy domy i podziwiamy niezwykłe, świąteczne scenerie pojawiające się w tym czasie zarówno w kościołach, jak i w przestrzeni publicznej. To wszystko ma nas wprowadzić w tę wyjątkową, świąteczną atmosferę. Chyba najbardziej kojarzoną z tym okresem jest oprócz choinki szopka bożonarodzeniowa.

Tradycja tworzenia szopek wywodzi się z Włoch, a konkretnie z Asyżu, gdzie św. Franciszek, z okazji wigilii Bożego Narodzenia zorganizował w 1223 roku pierwszą na świecie żywą szopkę. Została ona umiejscowiona w grocie niedaleko klasztoru w Greccio. Znajdował się tam naturalnej wielkości żłóbek, zwierzęta, oraz ludzie odgrywający role Świętej Rodziny. W ten sposób św. Franciszek zamierzał przybliżyć mieszkańcom tajemnicę Narodzenia Chrystusa.

Współcześnie szopki pojawiają się przy kościołach, instytucjach kultury, prywatnych domach, a nawet w galeriach handlowych. Możemy znaleźć wśród nich: szopki z tradycyjnymi figurami (Święta Rodzina: dzieciątko Jezus, Maryja, Józef, Trzej Królowie, pasterze, aniołowie, zwierzęta: wół, osioł i owce oraz Gwiazda Betlejemska). Budowane też są  stajenki z żywymi zwierzętami, a także tzw. żywe szopki, w których bożonarodzeniowa opowieść jest odgrywana przez ludzi. Zazwyczaj budowa szopek wiąże się z wprowadzaniem do niej elementów regionalnych czy historycznych, co sprawia, że są ciekawym źródłem informacji o miejscu, w którym się znajdują. Szopka bożonarodzeniowa jest ważnym symbolem, który stanowi element kulturowy. W okresie świątecznym pod każdą choinką w polskim domu znajdziemy niewielką szopkę upamiętniającą ważne wydarzenia, które pragniemy uczcić.

Szopka, jako symbol Narodzenia Chrystusa jest symbolem jedności rodziny, ma przypominać o jej największych wartościach: wzajemnej trosce, miłości, szacunku i pomocy.

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia składam serdeczne życzenia: Rodzicom, Uczniom, Pani Dyrektor, Nauczycielom i Wszystkim Pracownikom szkoły:

„Weź do ręki biały opłatek,
choćbyś nawet nie miał go z kim dzielić,
– i życz szczęścia całemu światu
niech się wszystkie serca rozweselą!”

Jak obyczaj każe stary, według ojców naszych wiary,
pragnę złożyć Wam życzenia, z dniem Bożego Narodzenia.
Niech ta Gwiazdka Betlejemska, która wschodzi tuż po zmroku,
da Wam szczęście i pomyślność, w nadchodzącym 2023 Nowy Roku.

Zaucha Anna – pedagog szkolny

Od kilku lat w Polsce 17 grudnia obchodzony jest jako Dzień bez Przekleństw. Ideą tego dnia jest zwrócenie uwagi na czystość i piękno polskiej mowy, która nie potrzebuje wulgaryzmów, by trafnie i dosadnie wyrażać emocje. To właśnie w celu zredukowania napięcia ludzie przeklinają najczęściej. Kiedy jesteśmy zdenerwowani, bardzo trudno przychodzi nam zapanowanie nad językiem i często wyrywają nam się słowa na „p” lub „k”. Prawdziwym problemem jest jednak używanie przekleństw na co dzień, jako tak zwanych „przerywników”. Jak z każdym złym nawykiem, trudno jest walczyć z odruchem przeklinania. Oto kilka popularnych sposobów:

Osoby, które bardzo nie chcą przeklinać – ponieważ przebywają w towarzystwie dzieci lub rygorystycznie przestrzegają zasad kulturalnego zachowania – często w chwilach wzburzenia używają słów zastępczych. Popularne „białe” przekleństwa to „o kurka”, „o holender”, „do jasnej ciasnej”, itp. Niektórzy wykazują się niezwykłą kreatywnością i tworzą swoje własne zwroty, które tylko dla nich brzmią jak przekleństwa, a innych osób nie rażą.

Podobno skutecznym sposobem na oduczenie się przeklinania, jest wyznaczenie kary finansowej. W domu lub w biurze można ustawić sobie skarbonkę, do której trzeba wrzucić wyznaczoną kwotę (1 zł lub 50 gr), jeśli użyje się brzydkiego słowa. Ta metoda działa najlepiej, jeśli zaangażuje się w nią kilka osób, bo wtedy pilnują oni siebie nawzajem. Zebrane w ten sposób pieniądze można potem wydać np. na pudełko czekoladek.

Przeklinamy najczęściej, kiedy jesteśmy zdenerwowani. Jeśli nauczymy się panować nad swoimi emocjami i opanujemy stres, nie będziemy odczuwali potrzeby, żeby bluzgać. Najlepsza podobno jest medytacja, ale można też zastosować relaksującą kąpiel lub ćwiczenia na siłowni. Osoba odstresowana łatwiej radzi sobie z kryzysową sytuacją i mniej przeklina.

Używając wulgaryzmów warto jednak pamiętać, że można za to być ukaranym. Artykuł 141 kodeksu wykroczeń mówi: „Kto w miejscu publicznym umieszcza nieprzyzwoite ogłoszenie, napis lub rysunek albo używa słów nieprzyzwoitych, podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1500 złotych albo karze nagany.”

Brzydko mówić nie wypada, przeklinanie to najgorsza wada – radzi pedagog szkolny: Anna Zaucha