Święto ustanowiono 20 września 1993 roku z inicjatywy Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Jego celem jest pogłębienie świadomości społeczeństwa na temat problemów rodziny.
Choć rodziny na całym świecie w ciągu ostatnich dekad zmieniły się pod wpływem demograficznych i globalnych czynników, Rodzina jest podstawową jednostką społeczną i jeśli chcemy, by nasze społeczeństwo rosło w siłę, musimy wspierać je od tych najmniejszych cegiełek, jakimi są rodziny.
Międzynarodowy Dzień Rodzin oczywiście należy świętować wraz z rodziną. Pomysłów na wspólne spędzenie czasu jest wiele – od chociażby wspólnego spaceru, pikniku czy wycieczki rowerowej po wyjścia do muzeów czy wzięcie udziału w różnego rodzaju festynach. Tak naprawdę nie ma znaczenia, co będziecie robić tego dnia, najważniejsze jest, byście byli razem i wspólnie spędzili czas. Bo chwile spędzone z dzieckiem są bezcenne!
O tym, że rodzina jest ważna, że trzeba ją wspierać i o nią zabiegać, wiemy nie od dziś. Często jednak sami mamy problem z odpowiedzią na pytanie o to, jak wzmacniać więzi rodzinne, jak je pielęgnować i jak przeciwdziałać konfliktom. Bez wątpienia pomocne jest krzewienie wiedzy na temat znaczenia rodziny od najmłodszych lat. Pomaga w tym dobry przykład, wzajemna troska a także wiersze o rodzinie. Tym ostatnim chcielibyśmy poświęcić nieco uwagi zwłaszcza, że potrafią być nie tylko mądre, ale i zabawne. Wierszyk o rodzinie jest jednym z tych, które towarzyszą nam przez lata.
Jaka moja jest rodzina? Wam opowiem, już zaczynam.
Moja mama zabiegana jest od rana. Sprząta, pierze, i prasuje, również obiad ugotuje.
Tata ciągle jest zajęty, reperuje różne sprzęty, komputery i programy, które teraz wszyscy mamy.
Mój brat uczy się już w szkole, a ja mam swoje przedszkole.
Choć rodzice są zajęci mają dla nas czas i chęci.
Dziadki, babcie o nas dbają, wszyscy w koło się kochają.
Kiedy ktoś kłopoty ma, to rodzinka radę da.
Kiedy smutno mi i źle zawsze ktoś przytuli mnie.
Bo w rodzinie wielka siła, chcę by zawsze ona była.
Mam nadzieję, że już wiecie, że rodzina to największy skarb na świecie.
Pozdrawiam i życzę miłego spędzenia tego Święta: Anna Zaucha – pedagog
